Kategoria: Galeria

Sobota – ostatni dzień zwiedzania pięknych Włoch. Dzisiaj – stolica Toskanii – Florencja. Dzień rozpoczęliśmy Mszą świętą w kościele Świętego Krzyża. W tej świątyni pochowanych jest wiele osobistości, np. Galileusz, czy Ogiński (twórca pięknego poloneza „Pożegnanie Ojczyzny”). Spacer po Florencji to wielka przyjemność. Zwłaszcza, gdy się trafi na most złotników. Florencja przecież słynie ze wspaniałych wyrobów złotniczych.

Jeśli ktoś chce wrócić jeszcze kiedyś do Florencji, powinien pogłaskać dzika. Nasi pielgrzymi chętnie to robili 🙂

Wreszcie plac katedralny i zapierająca dech fasada katedry. Tak, to trzeba zobaczyć! A potem na lody (bardzo smaczne).

Jutro już wracamy 🙁 Nie rozstajemy się jednak, mając nadzieję na kolejny wyjazd, na który serdecznie zapraszamy!

Piątek – opuszczamy rejony jeziora Nemi przy Castel Gandolfo i udajemy się w góry do Subiaco. To miejsce, które św. Benedykt wybrał na pierwszy klasztor dla dopiero co powstającego zakonu. Atmosfera klasztoru wykutego w skale, groty św. Benedykta, pięknych fresków, zrobiła wielkie wrażenie na wszystkich pielgrzymach.

Kropką nad „i” było nawiedzenie sanktuarium św. Rity w Casci. Tutaj pomodliliśmy się przy kryształowym sarkofagu, w którym spoczywają doczesne szczątki Świętej. Tutaj również podczas Mszy świętej modliliśmy się o zgodę w małżeństwach, rodzinach, sąsiedztwach, w całej naszej Parafii. Św. Rita, która dokonała niezwykle trudnej rzeczy, pojednała zwaśnione rodziny, niech wyprasza nam wszystkim łaskę zgody, zrozumienia, szacunku i przebaczenia.

Czwartek – dzień kapłański. Mszę świętą przeżywaliśmy w Bazylice św. Piotra na Watykanie, przy grobie św. Jana Pawła II. W szczególny sposób modliliśmy się za pracujących w Tylmanowej kapłanów: ks. prałata Marka Mroczka, ks. Romana Górowskiego, za diakona Stanisława Michałczaka, który już za tydzień przyjmie święcenia kapłańskie, za brata Artura Topolskiego, ale również za wszystkich kapłanów pochodzących z naszej parafii. Prosiliśmy również przez wstawiennictwo naszego świętego Papieża o łaskę nowych i świętych powołań kapłańskich z naszej Parafii.

W Bazylice spotkaliśmy „bratnią duszę” – ks. biskupa Wiesława Lechowicza.

Po zwiedzenie Bazyliki i zakupach, wyruszyliśmy do Castel Gandolfo, czyli letniej rezydencji papieży.

Środa – to dzień maryjny. Odwiedziliśmy przepiękne sanktuarium Matki Bożej Pompejańskiej. To tu zrodziła się tzw. Nowenna pompejańska. Podczas Mszy świętej modliliśmy się we wszystkich intencjach, które nosimy w naszych sercach. Pompejańska Matka Boża Różańcowa wysłucha przecież próśb swoich dzieci.

Odwiedziliśmy również starożytne Pompeje zniszczone przez niepokornego Wezuwiusza.

Wreszcie trafiliśmy do Sorento, a tu do przepięknej katedry, w której spoczywa św. Mateusz, Apostoł i Ewangelista. Prosiliśmy o otwarte serca na Słowo Boże zawarte w Ewangelii.

Neapol – miasto ks. Dolindo („Jezu, Ty się tym zajmij”). W kaplicy przy grobie ks. Dolindo podczas Mszy świętej modliliśmy się w intencji naszego parafialnego chóru „Misericordia”. W szczególny sposób w dzisiejszych modlitwach polecaliśmy osobę ks. Biskupa Andrzeja Jeża, obchodzącego swoje imieniny.

Neapol to również miasto św. Januarego. W katedrze modliliśmy się o pomyślność dla nas wszystkich. W tym roku (niecały tydzień temu miał miejsce cud związany z krwią św. Januarego).

Ale Neapol to również spacer po ciasnych uliczkach, to neapolitańska pizza i doskonała kawa 🙂

Kolejny dzień pielgrzymki. Można powiedzieć – „Odpust”. Sanktuarium św. Mikołaja Biskupa w Bari. Podczas Mszy świętej celebrowanej na grobie Świętego modliliśmy się za wszystkich naszych tylmanowskich Parafian, wypraszając dla każdego łaski Boże i opiekę świętego Patrona. Niech św. Mikołaj prowadzi nas do Boga prostymi drogami miłości i jedności.

Pierwszy dzień pielgrzymki do Włoch to najpierw wizyta w Padwie. Bazylika św. Antoniego i modlitwa przy Jego grobie. Nie prosiliśmy tylko o znalezienie zagubionych rzeczy, ale przede wszystkim o odnalezienie wiary przez zagubionych ludzi.

Loreto – to miejsce szczególne, zwłaszcza w maju, kiedy śpiewa się Litanię Loretańską. Ale również to miejsce związane z siostrą Lorettą, organistką w naszej Parafii. Tutaj, u stóp Maryi, modliliśmy się za s. Lorettę i wszystkie siostry pracujące i pochodzące z naszej Parafii. Prosiliśmy również o nowe powołania do zakonów.

Wszystkim jeżdżącym na wszelkiego rodzaju pojazdach: hulajnogach, rowerach, quadach, motocyklach – życzymy błogosławieństwa Bożego i opieki św. Krzysztofa. Szczęśliwej jazdy! Z Panem Bogiem w drogę tam i z powrotem!